ن : حسين يارعلي
صدای دامن بهار که بر روی زمین کشیده می شود را می شنوم. صدای پرندگان شیپورزن بهار را می شنوم که با صدای شپیور جهان را به آمدن ملکه بهار مژده می دهند. نگاه بهاری خورشید را نسبت به زمین حس می کنم .صدای تپش شکوفه های گیلاس را مانند ساعتی که همواره تلاش می کنند به ساعت موعود برسند را می شنوم. بدون دیدن وشنیدن این ها هم می توان فهمید که بهار در راه است می توان از شلوغی خیابان ها، بازارها و ماهی های زنده که در آکواریوم های شیشه ای زندانی شده اند تاکسی آن ها را ببیند و شاید بخرد نیز فهمید که بهار در راه است. در فصل بهار تمام جهان نو می شود و لباس سفید خود را در می آورد و یک لباس سبز بر تن می کند. اما ما انسان ها تنها بهار را در خریدن چیزهای نو و اضافی می دانیم. ای کاش ما انسان ها هم کمی از طبیعت می آموختیم که با آمدن بهار فطرت و روحمان را پاک کنیم و از خداوند بخواهیم که گناهانمان را ببخشد! بیایید ما هم گناهان دیگران را ببخشیم تا مانند آن شکوفه صورتی رنگ گیلاس دوباره بشکفیم و مانند آن کرم ابریشم از پیله خیال و آرزو بیرون بیاییم و با واقعیت ها روبه رو شویم و با مشکلات بجنگیم تا به آرامش و آزادی برسیم.
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: